Goed onderwijs in veilige en gezonde gebouwen, dat wil iedere bestuurder. Maar hoe doet u dat in de steeds veranderende omgeving van wet- en regelgeving, landelijke en regionale begrotingstekorten en krimpende of stijgende leerlingaantallen? Wij helpen u!
De wetgever heeft bepaald wie er voor welk aspect van onderwijshuisvesting verantwoordelijk is – gemeente of schoolbestuur – en hoe die huisvesting gefinancierd wordt. Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de investeringen in huisvesting (bouw en renovatie) en schoolbesturen zijn verantwoordelijk voor het onderhoud en de exploitatie van de scholen. Met behulp van een Integraal Huisvestingsplan (IHP) leggen gemeente en schoolbesturen hun gedeelde visie vast op het scholenlandschap van de toekomst voor zowel de korte als de lange termijn. “En hoewel een IHP houvast zou moeten bieden”, zegt Julian van de Sande, “zien we in de praktijk dat beide partijen worstelen met de invulling daarvan. Want niemand heeft een glazen bol en de belangen van beide partijen lopen wel eens uiteen.”
Wij kennen uw wereld
.
Laride vertegenwoordigt schoolbesturen bij het opstellen van een afgewogen Integraal Huisvestingsplan door de gemeente. “Als strategisch huisvestingsadviseur zit ik al vele jaren aan tafel bij schoolbesturen en help hen plannen concreet te maken”, zegt Maarten van Nuenen. “Het feit dat wij specialist zijn in onderwijs huisvesting betekent dat ik begrijp waar een bestuur mee worstelt en waar de knelpunten liggen. Naast dat ik voor hen een inhoudelijk sparringpartner ben, help ik bestuurders ook in het managen van het proces en bij het informeren van de achterban. Want communicatie speelt in dergelijke trajecten een belangrijke rol.”
Dynamische omgeving
Naast de gemeentelijke verplichting om een IHP en uitvoeringsplan op te stellen, hebben schoolbesturen in PO te maken met een investeringsverbod en een klimaatakkoord. Er gelden normbedragen, een kwaliteitskader en bouwbesluit, ventilatie-eisen en is er behoefte om passend en inclusief onderwijs te leveren. Maarten: “Binnen dat speelveld is het vaak lastig keuzes maken. Soms is er aan de buitenkant van een gebouw wel te zien dat het verouderd is. In andere gevallen geven we met specifieke gebouwgegevens inzicht in de staat van het schoolgebouw en dragen we mogelijke verbeterpunten aan in relatie tot de beoogde resterende levensduur. Dit betekent dat schoolbesturen meer grip krijgen op onderhoud en de daar bijbehorende kosten. Bovendien koppelen we leerling prognoses aan de beschikbare ruimte en kijken we naar de mogelijkheden van verbreding en samenwerking in de wijk of het voedingsgebied. Door functies te koppelen wordt er soms meer mogelijk.”
Complexe materie behapbaar maken
“Dat doen we trouwens niet met dikke plannen doorspekt met vakjargon”, vult Julian aan. “Wij gaan met gebruikers om tafel en gaan het gesprek aan over alledaagse onderwerpen als veiligheid, gezondheid, functionaliteit of exploitatie en vragen naar hun ervaringen en wensen ten aanzien van het gebouw en de installaties. Daarna kijken we pas naar de technische staat van een gebouw. Gecombineerd met de kennis die we hebben van onderwijshuisvesting en de ontwikkelingen daarin, lukt het ons problemen te signaleren, voordat ze serieus een probleem worden. En dat geeft rust in een organisatie. Zeker als iedereen begrijpt waar de weg naartoe leidt.”
